بر اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، همه ایرانیان صرف نظر از داشتن مذهبی متفاوت در برابر قانون برابرند. البته اقلیت‌های دینی به رسمیت شناخته شده در مورد مسائل مربوط به احوال شخصیه شان مانند ازدواج، طلاق، ارث و. از امتیازی برخوردارند و بر اساس قانون، احوال شخصیه آنها مطابق آیین و رسوم مربوط به دین خود می باشند.
بر اساس اصل 13 قانون اساسی درباره پیروان سه دین رسمی مسیحیت، یهودیت و زرتشت، در مورد احوال شخصیه، یعنی ازدواج، طلاق و جدایی، ارث و وصیت، مقررات مربوط به مذاهب خودشان عمل میشود، حتی اگر دعوا و مسئله‌ای در دادگاه‌های ایران مطرح باشد، قاضی دادگاه، بر اساس قواعد مسلم و حتمی مذهبی آنان، موضوع را حل می‌نماید.
ازدواج و ثبت ازدواج اقلیت‌های دینی در ایران بر اساس قانون انجام میشود. چنانچه در مورد ثبت
ازدواج اقلیت‌های دینی در ایران ابتدا باید گفت که پروسه و فرآیند ثبت ازدواج یک ایرانی که اقلیت مذهبی است با سایر ایرانیان متفاوت نیست. البته بر اساس قانون، اقلیت‌های دینی آزادند تا آیین‌های مربوط به احوال شخصیه را مطابق دستورات و آیین‌های دین خود انجام دهند.
در مورد اقلیت دینی زرتشتی، از آنجا که در دین زرتشت مهریه وجود ندارد، در ستون صداق (مهریه) که محل نوشتن میزان مهریه است، مواد آیین‌نامه زرتشتیان منظور می‌گردد.
بین زرتشتیان، فرهنگی حاکم است که هر محلی موبد (رئیس زرتشتی) خاص خودش را دارد. موبد ممکن است هم عقد جاری کند و هم آن را ثبت کند. اما اصولاً خطبه عقد را همان محل جاری می‌کند و بعد برای ثبت به دفتر ثبت ازدواج معرفی می‌نماید.
تفاوت موبدیار با موبد موضوع سلسله مراتب نسلی است. موبدیار کسی است که اجدادش موبد (رئیس زرتشتی) نبوده است. موبد سلسله مراتبی اجدادی است که به ما می‌رسد و فرزندان ذکور (پسر) و اناث (دختر) می‌توانند موبد شوند. برای موبد بودن، باید هفت پشتمان موبد باشد.
خیر، ولی آن شخص از نظر صلاحیت و شایستگی حتماً باید مورد تأیید
انجمن موبدان باشد.
درباره این سایت